Ben Nasıl Güleyim?

[melleseferi]

    Ben Nasıl Güleyim?

    Âhir yolcusuyum.. Uzundur yolum,
    Sırtımda dikişsiz, bir beyaz tulum,
    Azık torbası boş, fakir bir kulum;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Rabb'ime ezelde verilmiş sözüm;
    Dönmüşüm sözümden, gaflette gözüm.
    Huzura çıkmaya, kalmamış yüzüm;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Putlar pazarında, satmışım dünü,
    Önümde çok çetin, bir hesap günü;
    Almadan elime, berât hükmünü,
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Kur'ân'da, Mahşeri anlatır Settar;
    Yollar kıldan ince, kapılar çok dar.
    Cennet güzel amma, cehennem de var;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Cehennem ki o gün, doymaksızın yer,
    'Doldun mu? ' dedikçe, 'Daha yok mu? ' der
    Bir ömür ağlasam, bu âyet yeter;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    O gün gelir, bölük bölük cümlesi,
    Sürülür ateşe, nankör zümresi.
    Kur'an'da var ki bir, Zümer Sûresi;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Yüce Rabb'im, kullarına duyurmuş;
    Çok ağlayıp, az gülsünler buyurmuş.
    Vah ki; gafletimi yüzüme vurmuş;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Son nefes, kapımı çaldı çalacak,
    Yarın belki sınav, bitmiş olacak,
    Korkarım.. Karnede zayıf kalacak;
    Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

    Cengiz Numanoğlu