Engelli Kadınların Aşık Olmaya Hakkı Yok Mu?

[melleseferi]

Sevgili Feyza Hanım, nedense bu sabah birden bire size yazmak geçti içimden. Belki de dertlerimi anlatacak birisine ihtiyaç duydum, bilmiyorum...
 
Ben görme engelliyim. 31 yaşındayım. Ve bugüne kadar bir tane bile sevgilim olmadı.
 
Çünkü bizim toplumumuzda engellilik her yerde olduğu gibi bu konularda da başa dert oluyor maalesef. Ne erkekler engelli bir kızla birlikte olmak istiyor ne de erkek anneleri oğullarının engelli bir kızla evlenmesini, hatta arkadaşlık etmesini hoş karşılıyor.
 
Eğer engelli erkekse, sorun yok; o evlenebilir. Evlenmeli de, çocukları olmalı, mutlu olmalı...
 
Ama işte engelli bir kadınsanız, her ne kadar “Ben evimin her işini yapıyorum; ütümü, temizliğimi, yemeğimi, makyajımı, kişisel bakımımı, her şeyimi kendim hallediyorum” deseniz de aşık olmaya, sevgili olmaya, evlenmeye, çocuk yapmaya asla hakkınız yok...
 
Şu unutulmamalı; belki gözümüz görmüyordur, belki kulağımız duymuyordur, belki bir elimiz ya da kolumuz yoktur, fakat bizler de insanız ve kadı-nız. Aşık olmak, sevgili olmak, evlenmek bizlerin de hakkı. Bizler de annelik hayalleri kurarız.
 
Keşke sağlıklı olduğuna inanan insanlar bunu bir kere olsun akıllarına getirebilseler...
 
- Rumuz: İnanıyorum olacak
 
Bu köşede sık sık engelli insanlarımızın sorunlarına yer veriyorum. Çünkü sizin de değindiğiniz gibi toplum tarafından neredeyse dışlanma eğilimiyle karşı karşıya gelen bu kişilere elimden geldiğince yardım etmek ve onların sesi olmak benim görevim.
 
Neden onların da sevilmeye, sevmeye, evlenmeye, çoluk çocuk sahibi olmaya hakkı olmasın? Ya da neden onlara sadece kendileri gibi engelli bir eş uygun görülsün?
 
Sağlıklı birine aşık olamazlar mı, onunla evlenmek isteyemezler mi? Elbette isteyebilirler.
 
Engellilerin zaman zaman yayınladıkları bir broşürdeki şu cümle hem içimize işliyor hem de büyük bir gerçeği yansıtıyor, bu nedenle sık sık tekrarlamakta yarar var: “Her sağlıklı insan günün birinde engelli olabilir.” Bu gerçeği her zaman düşünmek gerekiyor...
 
Bu arada sandığınız gibi bu açıdan erkeklere bir ayrıcalık tanınmıyor. Aynı durumdan engelli erkek okurlarım da şikayetçi.
 
Ailemle anlaşamıyorum
 
Güzin Abla, ben 17 yaşındayım ve çok büyük sorunlarım var. Ailemle anlaşamıyorum. Ben kardeşimin iyiliği için çabaladıkça onlar kardeşimi şımartıyor. Bu yüzden bin kez tartıştık. Arkadaşlarım da anlayışsız. Kimin iyiliğini istesem hep tersleniyorum.
 
Ben futbolcuyum, bazen uzun seyahatlere çıkıyorum. Böylece ailemden uzakta az da olsa rahat ediyorum. Onlardan kalıcı bir şekilde uzaklaşmak için ne yapmalıyım?
 
- Rumuz: Mutlu bir yaşam istiyorum
 
Canım oğlum, yapacağım şey çok basit. Madem futbolcusun, aklını ve bedenini bu tür endişe ve sorunlarla yıpratmak yerine geleceğinle ilgili çalışmalarına devam et. Ailevi sorunları kafanda büyütme. Tüm gençlerin böyle sıkıntıları var inan. Biraz sakin ol. Kendini futbola ver, bu yolda ilerle.. – Güzin Abla / Hazırlayan : Feyza Algan
 
02.08.2012 – Hürriyet