Erkan Petekkaya Sinema Filminde Engelli Babası Rolünde

[melleseferi]

Erkan Petekkaya Sinema Filminde Engelli Babası Rolünde



Televizyon dizilerinde son yıllarda canlandırdığı rollerle beğeni toplayan Erkan Petekkaya, Yeni Dünya isimli sinema filminde izleyiciyi şaşırtacak

Yeni Dünya adlı sinema filmiyle izleyici karşısına çıkan Erkan Petekkaya, Down sendromlu çocuğu olan bir babayı canlandıracak. Çaresizliklerle mücadele eden bir karekteri oynayacak olan oyuncu, filmde Başak Sayan yerine Şükran Ovalı'nın oynamasını istediği haberleriyle gündeme gelmişti.

Onca teklif gelirken bu filmde oynamayı neden kabul ettiniz?

Caner Erzincan'ın hikayesi, yönetmeni de Caner.

Çok gerçek bir hikaye olduğu için beni cezbetti. Çok doğal, abartısız ve gerçekten çoğumuzun gözünden kaçan bir hayatı anlatıyor. Aslında şu an İstanbul'da ya da büyük şehirlerde milyonlarca insan, bizim burada anlatacağımız şeyi zaten yaşıyorlar ama bunlar bizim gözümüzden kaçıyor görmüyoruz. Çünkü arka mahallelerde yaşanıyor. Kentsel dönüşüm ve köyden kente göç gerçekten ülkemizde çok uzun yıllardan beri ciddi bir sorun. Böyle bir sorunun üzerine bu kadar doğal ince ve hassas duygularla, sosyal sorumluluk bilinci koyarak yazılmış bir senaryoyu kabul etmemem mümkün değildi.

Sinema yapmak için neden bunca yıl beklediniz?

Sinema yapmak için, sanat yapmak için gözü Caner gibi ışıldayan birisini görmedim. Son yıllarda diziler çok zamanımı aldı.

Gelen sinema filmlerinin birçoğu beni cezbetmedi. Benim için önemli olan o rolü benimsemem ve o, olabilmek. Belki de bu filmi bekliyordum bunca yıldır.

- Rolünüzden bahseder misiniz?

Soner'in babasını oynuyorum. Filmde, köyden kente göçen, kentin zorluklarını yaşayan çocuğu rahatsız, çare bulamayan, devletin bu sorunlara ne kadar ilgisiz kaldığını gören, bu ilgisizlikle uğraşan, köyünde, kasabasında rahatsız çocuğu olan ve bunları okutamadığı, sadece bu sebep yüzünden topraklarını bırakıp İstanbul gibi bir cenderenin içine giren, ahlaklarını, duygularını ruhlarını kaybeden insanları izleyeceğiz. Ben de o tür bir adamı oynuyorum. Benim için keyifli bir rol olacak. Denediğim yollardan farklı bir yol. Bittiğinde İnşallah burada sizde olursunuz. Sinemada göreceğiz, sanat bu. Önceden tamam hadi bakalım ben bunu yaptım diye hayal edebiliyorsun ama bazen o, karşındaki çıkan olmayabiliyor.

Daha kötüsü ya da daha iyisi çıkıyor. Biz çalıştık büyük bir ekibiz Allah'a şükür senaryomuzda iyi, yönetmenimiz de iyi, şartlarımız gördüğünüz gibi çok iyi. Dolayısıyla benim için gerçekten farklı bir rol. İnşallah iyi olur keyifli olur ve çok seyirciyle buluşur.

 

- Seyirci beklentiniz ne kadar?

Soner'in dediği gibi de seyircinin dikkatini çekerse biz de mutlu oluruz. Boş seyirciye oynamak çok kötüdür.Tiyatrodan bilirim bazı turnelere giderdik 400 kişilik salonda 40-50 kişi olurdu ve çok kötü olurduk. Yani üzülür ve iyi oynayamazdık. Hatta 10 oynayacaksak yedi oynardık. Kısacası içimizden gelmezdi. Ama öyle olmaz, sinemalar dolar insanlar izler İnşallah. Belli bir seyirci öngörüm yok. Seyircinin 90 dakikada filmde anlattığımız sorunları iki-üç dakika kafasından geçirip, "Bunun için ne yapabilirim"diye düşünebilir. Sanatın amacı insanları etkilemek. Filmi kendimiz için yapmıyoruz.

- Ödül kazanma beklentiniz var mı?

Öyle bir hayalim yok. Meslek hayatımda hiç öyle hayal kurmadım. Önemli olan işin iyi olmasıdır. İş iyi olunca zaten arkasından ödüllerde gelir.

- Dizilerde genelde güçlü karakterleri canlandırdınız. Seyirci sizi burada farklı bir rolde beyazperdede görecek...

Umarım daha iyi olur ne diyebilirim ki. Çok farklı bir rol. Ben bu rolle başka bir performans gösterebilirim. Yani seyirci filmin içinde beni televizyondan gördüğünden daha farklı görebilir.

Çünkü dizilerde aşağı yukarı benzer rolleri oynuyoruz, benzer senaryolar yazılıyor. Televizyon dizilerinde farklı roller, farklı performanslar gösterecek roller, pek fazla denk gelmiyor.

Bu film de bana denk geldi, o yüzden kabul ettim.

- Diyarbakır'dan gelmiş ve zorluklar içinde şöhret basamaklarını tırmanmış biri olarak, filmin konusunu kendinize yakın hissettiniz mi?

Herkesin gazetelerin üçüncü sayfalarında 20 yıldır gördüğü ama çok fazla dikkat etmediği, öylece bakıp magazinsel tarafına geçtiği gerçek bir hikaye bu. Benim için önemli olan tarafı burada yaşanan o zorlukları bende biliyorum. 12 sene Diyarbakır'da yaşadım ve tiyatro yaptım.

İstanbul'a altı yaşımda taşradan geldim, bu koca kente zor alıştım. Önce akrabalar gelirdi, sonra siz gelirdiniz. Mesela biz Haznedar'a yerleşmeden önce halam, daha sonra biz geldik. Bizden sonra küçük amcam, sonra da küçük halam geldi. Öbek öbek mahalleler oluştu. İşin o yönünü tabii ki biliyorum. Hikayenin hiç yabancısı değilim.

- Başak Sayan'ın yerine Şükran Ovalı'yı sizin istediğiniz söylendi. Rol arkadaşınıza siz mi karar veriyorsunuz?

Asla olmaz dedim (gülüyor). Şükran'ı daha önceden tanıyordum ve izliyordum.Tabii ki ben şu olsun bu olsun demem öyle bir lüksüm yok ama öyle bir terbiyesizlik de yok. Sonuçta bu yönetmenin filmi, yönetmenin dünyasıdır. Hangi oyuncu, yönetmenin kendi kurduğu dünya için uygunsa, o dünyayı daha iyi yansıtacaksa o oynamalıdır. Dolayısıyla benim meslek hayatımda hiçbir zaman hiçbir işimde, "Ya ben bununla oynamam"diye bir şey söylemedim.

Böyle bir şey yok.

- İleride kendi filminizi çekmeyi düşünüyor musunuz?

Yok hiç öyle bir düşüncem olmadı. Çünkü yönetmenlik bence bambaşka bir meslek.

Benim işim oyunculuk. Rolüm neyse onun hakkını vermeye çalışırım hep. Ama bir kısa film çekmek istiyorum. Yıllardır öyle bir amacım var, hikayesi de var. Fakat tembelliğimizden yapamadım. İnşallah yaparım bir gün.

26.07.2014 - Ses Dergisi