Pankreas Veya Pankreas-Böbrek Nakli İnfeksiyonlar

[melleseferi]

Pankreas Veya Pankreas-Böbrek Nakli İnfeksiyonlar

Dünyada 20 milyon civarında tip I diyabetli hasta olduğu bilinmektedir. Komplikasyon gelişmiş veya gelişmekte olan tip I diyabetli hastaların tedavisinde pankreas nakli, özellikle son 20 yılda giderek daha fazla popülarize olmuştur. Günümüzde de diyabet regülasyonunda en etkili yöntem pankreas naklidir. Pankreas nakli özellikle son dönem böbrek yetmezliğine neden olan diyabetik hastalarda uygulanmaktadır. Bu hastalarda pankreas nakli ya böbrek nakli ile beraber (SPK) ya da böbrek naklinden sonra (PAK) yapılmaktadır. Çok özel koşullarda tek basına uygulanabileceği gibi, kadavra nakillerinin çok az olduğu bizim gibi ülkelerde de nadir de olsa böbrek naklinden önce yapılmaktadır. Bu özel durumda uygun kadavra adayı çıktığında ülkemiz yasal koşullarına uygun olarak böbrek ve pankreas ayrı ayrı dağıtılmaktadır. Canlı böbrek nakli hazırlığı yapıldığı sırada kadavradan pankreas çıkması halinde önce pankreas, bir süre sonra da canlıdan böbrek nakli yapılmaktadır.

Teknikteki ilerlemeler, donör bakımının düzelmesi, saklama solüsyonlarının geliştirilmesi, hastaların daha iyi hazırlanmaları ve immünosupresif ilaçlardaki gelişmeler pankreas naklindeki basarı oranını belirgin derecede yükseltmiştir. Bu gelişmelerin ışığında 2001 yılına kadar dünyada 20 bine yakın pankreas nakli uygulanmışken, bu tarihten itibaren yılda yaklaşık 2000 nakil uygulanır hale gelmiştir. Özellikle takrolimus, sirolimus ve mikofenolik asit (MMF) türevlerinin tedavi protokollerine girmesiyle rejeksiyon oranları azalmasına karsın, infeksiyona bağlı komplikasyon oranları da artmıştır. Pankreas nakli, solid organ transplantasyonları arasında cerrahi komplikasyonu en sık rastlanılan organ naklidir. İlk yıldaki greft kaybının en büyük sebebi cerrahi sorunlardır. Pankreasın portal venin üzerine oturması vasküler yapılarda tromboza neden olmaktadır. Ayrıca, ekzokrin sistemin bağlandığı enterik veya anastomozlarındaki kaçaga baglı infeksiyonlar da greft kayıpları neden olan teknik sorunlar arasında en önde gelen nedenlerdir.

Pankreas alıcıları ciddi infeksiyon komplikasyonlarına açık olmaları nedeniyle artmıs morbidite ve mortalite oranlarına sahiptir. Uzun süren diyabetin sistemik olarak tüm organlarda hasar oluşturması, özellikle böbrek yetmezliğine neden olması, hastaları transplantasyon öncesi verilen immünosupresif ilaçlardan bile önce immün yetmezlikli hale sokmaktadır. Yine uzun süren diyabet nedeniyle hastaların damar yapılarındaki bozukluk kan akımını azaltmakta ve doku iyileşmesini bozmaktadır. Pankreas nakli sırasında teknik nedeniyle zorunlu olarak içi bakteri kolonizasyonu ile dolu olan pankreasa yapışık duodenum parçasının da nakledilmesi infeksiyon için odak oluşturmaktadır. Bunun yanında, duodenum anastomozu için mesane veya jejunumun tercih edildiği durumlarda da yine içinde bakteri kolonizasyonunun olduğu bir organın açılması riski daha da artırmaktadır. İnfeksiyon riskini artıran bir diğer sebep de pankreas naklinde, böbrek ve karaciğer nakline göre daha fazla immünosupresif ilaç kullanılma gereksinimidir. Ayrıca, pankreas nakli yapılmış hastalarda, böbrek ve karaciger nakillilere göre daha fazla akut rejeksiyon oranı görülmesi nedeniyle daha fazla bolus steroid tedavisine başvurmaktadır. Bu faktörlerin biri veya birkaçı pankreas nakli sonrası görülen infeksiyondan sorumlu tutulmaktadır.

Yazının Tamamını Okumak için buradan indirebilisiniz.

caprazbobreknakli.com