Rüzgarla yaprak

[melleseferi]

Rüzgarla yaprak

Rüzgarla yaprak dost oldular. Artık rüzgar savurmuyordu yaprağı
Söyle dostum, nereye istersen oraya gotüreyim seni dedi rüzgar yaprağa
Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgar:
Hadi söyle, seni istediğin yere taşıyayım.
 
Tekrar düşündü yaprak, aklına yine bir şey gelmedi…
 
 - Bilmiyorum rüzgar kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle? Dedi.
 
Rüzgar:
 
 - Gideceğin yeri bilmedikten sonra rüzgar dostun olsa neye yarar, savrulur gidersin! dedi ve bildiği gibi esti tekrar.
 
Yaprak yine savruldu, savruldu.
Üstelik bu sefer savuran dostuydu...

alıntı