Herşey Yarım Kalıyor Sen Susunca

[melleseferi]

Herşey Yarım Kalıyor Sen Susunca...

Öyle uzak kaldim ki senden, sana ulaşabilecek gücüm kalmadi.. Hırçın yanımı görürdün ya hep, artık duruldum.. Haykırışlarım bile kendi karanlığımda kaybolur oldu..Gecelerim öylesine uzun, öylesine karanlik ki, bir tek ışığı dahi bekler oldum senden aksedecek olan.. Yorulduğumu hissediyorum.. Beklemenin bu kadar canımı yakacağını hiç düşünmemiştim..


Bütün yakınların en uzağındayım şimdi..
Hani diyorum ki bir kez gelipte tutsan ellerimi..
Sarılsan sımsıkı..
Belkide bütün çaresizliğim o an dağılacak..Söyleyemediğim ve içime attığım tüm cümlelerle haykırmak geliyor içimden sana..Sen yinede sus ve sessizliğin ardında saklan bütün çabalarıma rağmen.. Görmeyeyim yüzünde hazan solgunluğunu.. Bilmeyeyim yaseminlerin gülüşlerine ortak olduğunu.. Bir tek tebessümününde kalsa senden geriye, içimin titremesine yeter...

Gülüşlerinde ömrümü bulduğum..
Gülümseki kalksin kalbimin efkarı..
Yüreğime bahar, ömrüme can gelsin..
Hadi can dediğim gülümse..
Ben görmesemde hissedeyim..
Bilmelisin ki kaybedilmiş gülüşlerin bir değeri kalmadı artık..Bir bebek yüzündeki gibi masum değil.. Bütün saflığı yok oldu...

alıntı