Engelliler için fiziksel çevrenin düzenlenmesi

[melleseferi]

Dolunay Derneği Başkan Yardımcısı ve Engelliler Birim Başkanı Faruk Ocak, “21. yüzyılın eşiğinde fiziksel çevrenin, toplumun bireylerine “Hakça” ve “Yaşanabilir” olarak düzenlenmesi gereğini hepimiz bilmekteyiz. Bu kapsamada, mekanın engelleyici nitelikleri günlük yaşamın tüm alanlarında ki eylemleri etkilediğinden, yaşanabilirlik açısından büyük önem taşımaktadır.” dedi.

Ocak, bugünkü yaşam çevrelerinin, yerleşim yerinde engelli bireyler için fiziksel engeller içermekte olduğunu belirterek, “Bu engeller belirli olanakların bulunmaması anlamında olabileceği gibi, var olan olanaklara erişilmemesi anlamında da ortaya çıkabilmektedir. Fiziksel çevrede ki engeller, engellilerin dışında yaşlılar ve çocukları da etkilemektedir. Bu nedenle fiziksel düzenlemeler açısından, yaşam çevrelerinde ki fiziksel engellerin kaldırılması ve yeni yapılacak çevrelerin engelsiz tasarlanması, tüm insanların yaşama katılması ve engelli sayısının artmasının engellenmesi açısından büyük önem taşımaktadır. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nin 25. Maddesinin 1.bendinde belirtildiği gibi: “Her şahsın gerek kendisi gerekse ailesi için, yiyecek, giyim, mesken, tıbbi bakım, gerekli sosyal hizmetler dahil olmak üzere, sağlığı ve refahını temin edecek uygun bir hayat seviyesine ve işsizlik, hastalık, sakatlık, dulluk, ihtiyarlık veya geçim imkanlarından iradesi dışında mahrum bırakacak diğer hallerde güvenliğe hakkı vardır.” Fiziksel çevrenin düzenlenmesinde; merkezi hükümet kadar, yerel yönetimlerinde yükümlükleri bulunmaktadır. Çünkü; Engelli bireyin yaşadığı mekan her şeyden önce bir yerleşim yeridir ve bir yerel yönetimin, yönetim ve sorumluluk alanıdır. Oturduğu konut, dolaştığı cadde, bulvar, dinlendiği park bahçe, yürüdüğü kaldırım, geçtiği yaya kavşakları, kullandığı su, doğalgaz, toplu taşım araçları hepsi yerel yönetimlerle ilgilidir. Hepsi bu kadar da değil. Yerel yönetimler aynı zamanda, sorumluluk alanında yaşayan halkın diğer yaşamsal, kültürel ve gündelik gereksinimlerinin karşılanmasında da önemli roller üstlenmektedir. Özellikle yoksulluğun giderilmesinde, yoksulluğun, engellilik olgusu ile birbirine paralel olarak ilerlediğini düşünürsek; bu konu üzerinde çalışmaların çok hızlı ve etkili bir şekilde çözüme ulaşması zorunludur.” diye konuştu.

Ocak daha sonra şunları söyledi:

“Bu nedenle yerel yönetimlerin asli görevleri arasında, engellilere hizmet en önemli sırayı almalıdır. Kars’ta yaşayan 4495 bin engellinin sorunlarını; Merkezi hükümet, yerel yönetimler ve Sivil Toplum Örgütlerinin birlikte çalışarak etkin çözümler bulabileceklerinin önemini vurgulamak isterim…Peki fiziksel çevrenin düzelmesi için öncelikle nelerin dikkate alınıp düzeltilmesi gerekmektedir. Olması gerekenden çok dar, yüksek ve rampasız kaldırımlar, bozuk yüzeyli yaya yolları; uygun geçiş genişliğini kapatacak biçimde yerleştirilmiş şehir mobilyaları. (banklar, aydınlatma direkleri, posta ve çöp, TEDAŞ kutuları, telefon kulübeleri gibi); taşıtların yaya kaldırımına park etmelerini önleyebilmek adına yapılan yüksek kaldırımlar; yaya yollarına gelişigüzel yerleştirilerek bu yolları kullanılmaz duruma getiren kaldırım işgalcileri (satış büfeleri, seyyar satıcılar, iş yerlerinin satacağı ürünler, reklam panoları ve dolmuş durakları gibi), standarda uygun ölçü ve nitelikte yapılmayan rampalar, yanlış yere yapılan heykeller, rampa önlerine yapılan araç parkları, yaya geçitlerinde rampa, işaretleme, sesli sinyalizasyon vb. uygun düzenlemelerin bulunmaması, güvenlik önlemleri alınmayan altyapı çalışmaları, okul önlerinde bile yapılan yanlış araç parkları, yetersiz genişlik ve yükseklikteki toplu taşıma araçları, taşıtlarda basamak bulunması, okunamayacak kadar küçük harflerle yazılmış otobüs- dolmuş isimleri, dar kapılar toplu taşıma araçlarında koltukların uygun düzende yerleştirilmemesi, bulunulan yerle ilgili bilginin görülmemesi ya da duyulmaması, durak tasarımının, yerlerinin ve dolmuşların uygun olmaması, bankamatiklerin yüksek olması, bina girişlerinin merdiven basamaklarıyla süslenmesi gibi pek çok engelle karşılaşıyor engelliler.”

Ocak, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Beni yanlış anlama Karsım. Amacım kararan dünyanı daha da karatmak değil. Bir zamanlar ellerimde kocaman bir şamdanla dünyana girip içinde kararan ne kadar nokta varsa her bir köşesini aydınlatmaktı amacım ama olmadı. İçinde öylesine kuvvetli esen bir kasırga vardı ki elimdeki mum alevi birden söndü ve bende seninle birlikte karanlığa gömüldüm. Şikayetçi değildim nasıl olsa bir yolunu bulup seni çıkaracaktım aydınlığa. Ama olmadı…Oysa ne kadarda mutluydum. Hayatımdaki vaktin sanırım doldu artık gitme zamanın geldi. Kim bilir belki bir yerlerde benim gibi sana ihtiyacı olan birileri vardır… Ben Yaşamıyor Değilim Ama Hayatı Sevmez Oldum!!”

(BA-BA-S) KARS (KHA)

Kars Haber