Mevlâ Bilir Ya...

[melleseferi]

    Mevlâ Bilir Ya...

    Vefâsız dost için, yanma bu kadar;
    Nankörlük, beşerin hamurunda var..
    Gördüğün yarayı, sen yine de sar;
    Kullar bilmese de, Mevlâ bilir ya...

    Gösteriş düşkünü, süzme cehâlet;
    İslâmı etse de, servete âlet,
    Üzülme.. Bu riyâ postunu elbet,
    Kullar görmese de, Mevlâ görür ya...

    El etek öperek, susan dillere;
    Rüşvet kapısında, bükük bellere;
    Zulmü alkışlayan, gizli ellere;
    Kullar yetmese de, Mevlâ yeter ya...

    Benlik sevdâsıyla, kalem tutana,
    Allah'ın hükmüne, hüküm katana,
    İşret sofrasında, makam satana;
    Kullar sormasa da, Mevlâ sorar ya...

    Sen ki; bozmadıkça, niyetlerini,
    Uzatmaz kalbine, şeytan elini...
    Temiz alnındaki, ter bedelini;
    Kullar vermese de, Mevlâ verir ya...

    Bir yudumluk hazdır, çöldeki testi,
    Kaptırma, şu dünya çarkına postu...
    Kim demiş ki olmaz; doğrunun dostu?
    Kullar olmasa da, Mevlâ olur ya...

    Cengiz Numanoğlu