Ey Beytullah Yolcusu

[melleseferi]

    Ey Beytullah Yolcusu!

    Ey! Beytullah yolcusu, Ey! Fazilet zengini;
    Meleklere vermedi, Rabb'im senin dengini.
    Ah! Bir görsen yüzünün, o nûrâni rengini;

    Ne mutlu ki, en kârlı ticaret şimdi senin;
    Karşılığı yüzbindir, Kâbe'de bir secdenin...


    Ey! Beytullah yolcusu, Ey! Davetli misâfir;
    Nebîler sana yoldaş, Peygamberler müzâhir.
    Darlık yüzü yok artık, sana dünya ve âhir;

    Arafat müjdesinden, şüpheye düşme sakın;
    Yeniden doğmuş gibi, olacağın gün yakın...


    Bekliyor şimdi seni, bir sabır imtihanı;
    Önce kendi içinde gizlenen nefsi tanı.
    Öfke ve isyan ile sevindirme şeytanı;

    Kazanmak istiyorsan, Mina'daki savaşı;
    İbrahim gibi fırlat, elindeki her taşı...


    Yakında giyeceksin, beyaz ihramlarını;
    Çözeceksin ölümün, ölümsüz sırlarını.
    Bıraktın... Gidiyorsun, işte bütün varını;

    Sana hüzün vermesin, çoluk çocuk ve eşin,
    Beytullah'ta bekliyor, milyonlarca kardeşin...


    Kâbe'yi ilk gördüğün, o muhteşem anda sen;
    Nasıl bir vecd içinde, ürpereceksin bilsen.
    Ne tende can kalacak, ne dünyada bir hissen;

    Unutma ki makbûldur, o anda tüm dilekler,
    Etrafında, pervane misâlidir melekler...


    Kalkınca gözlerinden, asırların perdesi;
    Bir yanda çınlayacak, Bilâl' in yanık sesi,
    Bir yanda sahâbenin, meleklerle secdesi,

    Resûl'ü göreceksin, mihrâbında Kâbe'nin;
    Şâhidi olacaksın, daha nice sahnenin.


    Hâcer'i göreceksin, koştururken Merve'de,
    İbrahim, insanlara haccı haber vermede,
    Âdem'i göreceksin, o Cebel-i Rahme'de;

    Açtıkça göreceksin, o gönül gözlerini;
    Arafat kumlarında, Peygamber izlerini....


    Ey! Beytullah yolcusu, tevekkül âbidesi;
    Söküp attın içinden, artık hevâ hevesi.
    Şimdi ''zikrullah' diyor, bedenin her zerresi;

    Var git artık rehberin, İlâhi Kelâm olsun
    Gurbet elden sılaya, binlerce selâm olsun...

    Cengiz Numanoğlu