Dal Rüzgârı Affetmiştir; Ama Kırılmıştır Bir Kere.

[melleseferi]

Kırılan bir dal,düşen bir yaprak, yok olan yeşil alan ve bu yok oluşta boşrol oynayan insanlar…

Yeşilliği yok ediyor,ağaç dallarını kendi zevklerimiz uğruna acımasızca kırıyoruz. Kırılan bir dalın yerine yenisi çıkmıyor, kırıldığı için de eskisi gibi olmuyor… Aynı insanlar gibi.
BU KAMYON AĞACIN DALINI KIRDI VE CANINI YAKTI:
Baharın gelişiyle etrafımız yeşillendi -İnsanlara rağmen-. Yeşillik bize küsmemişken bizler doğanın parçası olan ağaçların dallarını acımasızca kırıyoruz…
Çimleri eziyoruz, çiçekleri koparıp, kokluyor daha sonra da ayaklarımızla çiğniyoruz. İşte; fotoğrafladığım kamyonun şöförü de göre göre yıllardır Ayvalı Caddes’ine yeşillik katan eski bir dostun dalını kırdı.
Kamyon, dal kırılana kadar ağaca yanaştı, park etti ve gitti. Geldiğinde ise şöför; dalın kökünden kopmasını istercesine gaza bastı ve hızla caddeden uzaklaştı…
Geriye, sadece kırılan bir dal ve düşen yapraklar kaldı. Dala sorsanız bu cani rüzgârı affetmiştir; ama kırılmıştır bir kere. Doğaya karşı bu kadar acımasız olmayalım!!!
Bir ağacın dalını bu kadar kolay kırmayalım!!! Bizim yaşam soluğumuz olan ağaçlarımıza, çiçeklerimize yani doğamıza daha şevkatli olalım!!! Unutmayalım, “Dal Rüzgarı Affetmiştir;Ama Kırılmıştır Bir Kere.”
Aynı bizler gibi. alıntı