Küçük Engelliye 4 Yılda Tam 5 Rapor Verildi

[melleseferi]

Engellilere okul kaydında, hastanede, iş müracaatında, sınav başvurusunda, ücretsiz seyahat kartı talebinde kısaca gittikleri her yerde özürlü raporu soruluyor. Ancak bir hastanenin raporuyla diğerinin verdiği birbirini tutmuyor. Örnek mi?
 
Aksaray'da 8 yaşındaki A.B.Ö. için ailesi 4 yılda tam 5 rapor aldı. Küçük çocuğa, birinde görme engelli, diğerinde otizmli, diğerinde zihinsel engelli teşhisi konuldu.

A.B.Ö.'yü ailesi iki yaşındayken, 2008 yılında, Aksaray Devlet Hastanesi'ne götürdü. Toplanan sağlık kurulu, çocuğa "serebral palsy" (doğum sırasında ya da sonrasında beynin hasar görmesi sonucu oluşan bozukluklar), "parapezeri" (belden aşağı kısmi felç) ve "gözleri kısmen görür" raporu verdi. Fonksiyon kaybı oranı da "yüzde 50" denildi.Aynı hastane, 2009'da da aynı raporu verdi. Ama bu sefer tam vücut fonksiyon kaybı oranına yüzde 60 raporu not düşüldü. Yani rapor bir yılda yüzde 10 oranında değişti.

Ankara otizm dedi ailesi bu sefer çocuklarını, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesine götürdü. Hastane Nisan 2011 tarihli raporunda çocuğa "atipik otizm" teşhisi koydu. Tam fonksiyon kaybı oranının da yüzde 94 olduğu belirtildi.
Yani çocuğun raporu yüzde 60'tan, yüzde 94'e çıkarak 34 puan birden arttı. Raporda, aileye "Acilen çocuk psikiyatrisi olan bir yerde tedavi ettirmeniz gerekir" tavsiyesinde bulunuldu. (Otizm, bambaşka bir gelişim bozukluğu. Rahatsızlık, zihinsel engellilerden farklı seyrediyor.)
A.B.Ö'nün ailesi üç ay sonra aynı hastaneye gitti. Ankara Üniversitesi hastanesi bu sefer her iki göz için az görür raporu düzenledi. Küçük çocuğun ailesi 4 ay sonra da Kasım 201 l'de yine Aksaray Devlet Hastanesinin kapısını çaldı. Hastane, "Orta derecede gelişim geriliği ve genetik görme kaybı ile yüzde 85 özürlü" raporu hazırladı.

Kayseri başka Niğde başka. Bir başka engelli olan 24 yaşmdaki İsmail D.'ye 2009 yılında Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi, "Çok ileri derecede işitme kaybı ve orta mental retardasyon" teşhisi koyup, yüzde 92 oranında özürlü raporu verdi. Ancak bir yıl sonra Aksaray Devlet Hastanesi, mental retardasyonun orta değil, hafif olduğunu söyledi. 2011 yılında da Niğde Devlet Hastanesi, Kayseri gibi orta mental retardasyon raporu verdi. Ancak rapor oranı bu sefer yüzde 91 oldu.
Engelliler, kamudaki işlerini sağlık raporuyla görüyor. Ancak, bir hastanenin yüzde 60 raporu verdiği engelliye başka bir hastane yüzde 94 diyebiliyor.
Aksaray'da yaşayan A.B.Ö.'ye ailesi 4 yıida tam 5 rapor aldı. Küçük çocuğa, birinde görme engelli, diğerinde otizmli, diğerinde zihinsel engelli teşhisi konuldu.

UZMANLAR NE DİYOR?

RAPOR VEREN HASTANELERE OTOMASYON SİSTEMİ ŞART
 
Eğitim çağındaki çocuklarda özürlü raporunun sürekli değişmesi, özel eğitimcilerin elini kolunu bağlıyor. Rehberlik ve Araştırma Merkezleri Çalışanları Derneği Başkam Sait Düzen işin otomasyona bağlanması gerektiğini söylüyor. Düzen, şöyle diyor: "Özel eğitimde devam esas.
Ama engelli çocuklara bir sene otizmli bir sene zihinsel engelli teşhisi konuluyor.

Bu sefer çocuk için yapılan eğitim planı yarıda kalıyor. Yani teşhis sıkıntısı yaşanıyor. Bu işin otomasyona bağlanması lazım. Yetkili devlet hastanelerinin birbiriyle irtibatlı olması gerekiyor. Ankara'daki hastanenin Kayseri ile; Niğde'dekinin Aksaray ile farkı var. Çünkü doktorlar hastalığın geçmişini bilmiyor. Hastaya iki soru soruluyor, elini kolunu kaldır deniliyor ve rapor yazılıyor. Bunun için özel bir yer oluşturulması lazım."

 26.04.2012 – Türkiye Gazetesi